Tamat sahaja kuliah Sosiolinguistik di Kampus Baharu
Universiti Pendidikan Sultan Idris (UPSI) hari ini, saya dan tiga orang rakan
lain bergegas keluar dari kelas supaya tidak terlewat mendapatkan bas untuk ke
kolej dan kampus induk. Kami berempat mengambil alternatif menggunakan
perkhidmatan lif untuk turun ke aras bawah. Masuk sahaja di dalam lif tersebut,
saya dapati betapa canggihnya kemudahan lif tersebut yang sebelum ini tidak
pernah wujud dalam sistem lif-lif di UPSI. Kecanggihan yang dimaksudkan ialah setiap
kali sebelum pintu lif ditutup, satu suara yang telah diprogramkan dalam sistem
lif tersebut kedengaran dengan melontarkan dua ayat iaitu “ground floor” dan “tingkat
bawah”. Sebagai pelajar major bahasa Melayu dan orang Melayu, saya terkesan
dengan situasi tersebut. Apa yang menjadi persoalan di minda saya, mengapa
pemberitahuan dalam bahasa Inggeris mendahului bahasa Melayu? Tidak bolehkah
sistem ini diprogram dengan menjadikan bahasa Melayu sebagai bahasa pertama dan
bahasa Inggeris sebagai bahasa kedua? Sedangkan kita ketahui bahawa bahasa
Melayu merupakan Bahasa Ibunda, Bahasa Kebangsaan dan Bahasa Rasmi Malaysia.
Tambahan pula bahasa Melayu merupakan bahasa pengantar di seluruh Institiut
Pengajian Tinggi Awam (IPTA) Malaysia. Pada pendapat saya, tidak salah
menggunakan kedua-dua bahasa, tetapi letaklah sesuatu perkara itu di tempatnya.
Jika bahasa Melayu, bahasa pertama maka letaklah di tempat yang pertama. Jika
bahasa Inggeris bahasa kedua maka letakkanlah di tempat kedua. Hal ini akan
melambangkan identiti negara kita. Negara kita akan dinilai oleh orang luar
tentang sejauh mana tahap kesetiaan kita terhadap Bahasa Ibunda atau Bahasa
Kebangsaan. Oleh itu, berpeganglah kepada slogan “Bahasa Menunjukkan Bangsa”.
 |
| Saya sayang bahasa Melayu ^_^ |
No comments:
Post a Comment